5 maart t/m 21 mei 2023
Als Friese kunstenaar is Alle Jong (1988, Hemrik) veel bezig met onze diepere historie en beeldtaal; van hunebedden, terpen tot Friese Runen. Op een wel heel bijzondere manier slaat de kunstenaar met zijn beeldend werk bruggen tussen het heden en het verleden. Zijn jonge maar veelzijdige oeuvre zit vol verwijzingen naar de tijd voordat het Modernisme zijn intrede deed.
De media die hij daarbij inzet variëren van reusachtige houtskooltekeningen, tot originele 17e, 18e en 19e-eeuwse archieven, van decennia-oude, ongeopende brieven tot videogames en 3D-animaties.
“Ik ben sinds een tijd steeds bewuster bezig met verbinden van groei en ontwikkeling en evolutie vanuit ogenschijnlijk niets, transformaties, verwantschappen in zowel het stoffelijke als het denken en voelen. De immens lange afstanden in tijd tussen ons en bijvoorbeeld hunebedden en, nog veel verder weg, veertigduizend jaren oude grotschilderingen.”
In de solotentoonstelling Oer is een reeks nieuwe tekeningen van Alle Jong te zien. Bomen doemen op in zwarte holen, die de kunstenaar als lichtschachten inbeeldt, turend vanuit ons brein naar buiten. Rituelen rondom een verlaten hunebed, nog altijd voelbaar op de dag van vandaag, of ons eigen brein waarin oerbomen groeien.
Deze poëtische blik geeft blijk van een diepgeworteld bewustzijn dat kunst al lang met de mensheid verbonden is. Jong vraagt zich in zijn werk af of wij ‘oergedachten’ meedragen: archetypen die een herinnering of een gevoel oproepen dat al honderdduizenden jaren oud is. Een verstild besef, alsof je in het donker contact maakt met een schim uit een onbegrijpelijk ver verleden.
In de tentoonstelling is deze verstilling in beeldtaal overgebracht naar misschien wel enkele stromende oergedachten.
In het werk van Alle Jong komen niet alleen tegenstellingen voor tussen licht en donker, ook het contrast tussen leven en dood duikt telkens op. Door middel van zijn verbeeldingskracht probeert Jong antwoorden te vinden op levensvragen.
Alle Jong volgde zijn opleiding aan de Academie Minerva in Groningen en was genomineerd voor diverse prijzen tijdens zijn afstuderen. Hij ontving twee keer een bijdrage van het Mondriaan Fonds. Jongs werk is al in diverse Nederlandse musea te zien geweest en hij is opgenomen in het boek FRYSK, 100 jaar schilderkunst in Friesland, Museum Belvédère (2018).
INFORMATIE
AFSLAG BLV, dependance van Museum Belvédère in het centrum van Heerenveen, gericht op hedendaagse kunst, biedt een podium aan (noordelijke) jonge talentvolle kunstenaars.
AFSLAG BLV is een initiatief van Museum Belvédère in samenwerking met de gemeente Heerenveen, stichting De Heerenveense School, Museum Heerenveen, het Klaas Dijkstra Fonds, X-Y Fonds en de provincie Fryslân.
De Heerenveense School
AFSLAG BLV
Minckelersstraat 11
8442 CE, Heerenveen
Gevestigd in de Heerenveense School, hetzelfde gebouw waar ook Museum Heerenveen is te vinden.
dinsdag t/m vrijdag 11.00 – 17.00 uur
zaterdag en zondag 13.00 – 17.00 uur
maandag gesloten
De toegang is gratis!
Parkeren kan op het plein voor het gebouw of in Parkeergarage Geerts Willigen:
Geerts Willigenplein 1, 8441 GV Heerenveen
Betaald parkeren Heerenveense School
dinsdag, woensdag, vrijdag 09.00 – 20.00 uur
donderdag 09.00 – 21.00 uur
zaterdag 09.00 – 20.00 uur
op zondag is parkeren gratis!
GEWEEST
4 december 2022 t/m 19 februari 2023
De in Litouwen geboren Kamilė Česnavičiūtė (1996) kwam in 2015 naar Nederland, studeerde aan Academie Minerva en woont en werkt in Groningen. Kamilė schildert grafische beelden verzadigd van kleur met getekende elementen, visueel niet ingewikkeld, maar altijd gedreven door het verhaal erachter. De solotentoonstelling
Convention is drieledig van opbouw en laat een
reeks nieuwe schilderijen en tekeningen zien. Kamilė’s werk is op vele manieren een zoektocht naar een andere werkelijkheid. Inspiratie kan komen uit de ons omringende maatschappij en de stroom van wereldwijde gebeurtenissen. Interesses en motivaties variëren van alledaagse dingen, ervaringen, reality checks en escapisme.
'Soms merk ik dat ik nadenk over hoe ik aan deze realiteit kan ontsnappen of echte betekenis kan vinden in een wereld die zo wreed en vol onzin is', zegt de kunstenaar. 'De titel Convention kwam voort uit een tekening die ik maakte waar heel verschillende figuren bij elkaar staan alsof ze iets hebben uitgezocht.'
Kamilė ziet de tentoonstelling als plek om deze last te delen. Te beginnen met felgekleurde schilderijen als vluchtige fragmenten van onze gebrekkige wereld. In het midden van de tentoonstelling zijn tekeningen met zwart-wit gelijnde figuren te zien die samen komen om de situatie te bespreken dat de wereld bijna in brand staat. In het laatste gedeelte zijn grotere schilderijen te zien die haar achtergebleven stemming weergeven.
Door de mens terug te brengen tot een silhouet in haar schilderijen gaan ze fungeren als eenieder van ons, gevangen in hun rol en plaats. Haar gebruik van felle soms zoetsappige kleuren dragen bij aan de atmosfeer of contrasteren met de stemming van
het werk. De individuele emoties, vaak subtiel getekend, geven de figuren een tragikomisch, grappig en soms ook onbehaaglijk karakter. Verhalen die de relaties tussen mensen weerspiegelen, onze gedragingen bevragen, generaliseren en absurd doen lijken in een geschilderd leven.
Kamilė Česnavičiūtė volgde haar opleiding aan de J. Vienozinskio Classical Art Academy in Vilnius (Litouwen) en Academie Minerva.
Ze won de Sluijters Prijs en was genomineerd voor de Buning Brongers Prijs. In 2021 ontving ze een bijdrage Kunstenaar Start van het Mondriaan Fonds.
4 september t/m 20 november 2022
De deels in Den Haag en Friesland opgegroeide Aafke Ytsma (1988, Voorburg) woont en werkt tegenwoordig in Leipzig en Leeuwarden. In 2019 won ze (een gedeelde) Young Art Noord (vakjury) in Museum Belvédère. Een solopresentatie in Afslag BLV was aan deze prijs verbonden.
In de tentoonstelling Moments in between zijn nieuwe schilderijen en houtsnedes in de Japanse techniek te zien. De verzameling werken wekt de indruk van een overkoepelend maar verhuld plot. Terwijl in de individuele werken het verhaal zich eerder lijkt te vertakken dan te verdichten. In de schijnbaar alledaagse voorstellingen lopen personages in en uit. Iemand is op weg in de auto, een tuinder oogst groente op het land, een kat rent in de nacht over straat, in een lege hal staat de deur op een kier. De onbeduidende en terloopse momenten bezitten een verstilling die tegelijk doet afvragen wat er aan vooraf ging of wat er nog staat te gebeuren. In hun samenhangen verkennen ze de hedendaagse tijd en de wijze waarop we ons bewegen en verhouden tot de wereld.
“Ik ben geïnteresseerd in de momenten die je over het hoofd ziet, waarin ongemerkt je blik of gedachten afdwalen, de tussenmomenten die de tijd verdelen of twee gebeurtenissen verbinden.”
Aafke Ytsma werkt vaak in series waarbij ze eenzelfde onderwerp vanuit afwisselende invalshoeken belicht. De geconstrueerde werkelijkheid in haar schilderijen is een collage van indrukken. Personages en locaties zijn afkomstig uit haar dagelijks leven aangevuld met beeldfragmenten uit films, de kunstgeschiedenis of foto's uit tijdschriften of van het internet.
Aafke Ytsma volgde haar kunstopleiding aan (CaBK) ArtEZ, Zwolle. Ze exposeerde o.a. in melklokaal, Museum Arnhem, Municipal gallery Pafos (CY) en THALER Originalgrafik (DE). Haar werk werd genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst en is o.a. opgenomen in de collectie van het Fries Museum, het UMCG en in diverse privécollecties.
5 juni t/m 14 augustus 2022
Drie jonge, deels opgeleide en in Groningen wonende, kunstenaars namen het concept equidistantie als uitgangpunt voor deze tentoonstelling. In de wiskunde wordt ‘een punt op gelijke afstand van een verzameling objecten equidistant genoemd als de afstanden tussen dat punt en elk object in de verzameling gelijk zijn.’
“De term equidistance in ons onderzoek is ontstaan uit het gevoel van verbondenheid. Als trio, waarin ieder van ons een andere achtergrond deelt, streven we ernaar om onze verschillende frequenties te delen voor deze bepaalde periode waarin we ons bevinden. We willen deze verzamelde momenten via verschillende media vastleggen en tot uitdrukking brengen in een tentoonstelling. Drie verschillende artistieke talen waaien op en worden verenigd door het begrip equidistantie in een gezamenlijk werk - een punt op gelijke afstand.”
Karina Puuffin
Karina Puuffin (1997, Oekraïne) verhuisde naar Nederland toen de situatie in Oost-Oekraïne instabiel en onveilig werd. Het werk van Puuffin is een viering van kunst. Geïnspireerd door het modernisme probeert ze de traditionele ideeën van het medium te doorbreken, schilderijen samen te voegen tot sculpturale objecten en vice versa. Met haar werk Good painting in deze tentoonstelling werpt ze een vraag op: wat maakt een kunstwerk de moeite waard om in het museum te laten zien? Goed = waarde, maar = waarde goed.
In de hedendaagse kunstwereld wordt de waarde van het kunstwerk niet meer bepaald door de kwaliteit ervan. White cube-muren worden beschouwd als een ultieme presentatieruimte en "een goed schilderij" is een abstracte term geworden om een stuk te identificeren dat succesvol, gewaardeerd en hoog aangeschreven is. In de satirische installatie van Puuffin vindt de versmelting plaats tussen gewenst en ongewenst, authenticiteit en fake, goedkoop en duur. Haar project is zowel een statement als een experiment om te kijken of de perceptie van een kunstkijker gemakkelijk te manipuleren is. Van iets goedkoops, vergeten, onbelangrijks en clichés tot iets "waardevols".
Ottokaji Iroke
Ottokaj Iroke (1989, Zuid Korea) is een multidisciplinair kunstenaar gevestigd in Nederland, oorspronkelijk afkomstig uit Seoul. Hij studeerde schilderkunst voor zijn master aan het Frank Mohr Instituut. Ottokaji is gefascineerd door de machttopologie van economie, sport en hiphop. Zijn dagelijks leven en interesses worden gecombineerd, en hij esthetiseert ze dagelijks. Zijn leven is een suggestieve transformatie van zijn kunst en mentaliteit. Hij verandert politieke kwesties in perceptuele ervaringen.
Voor het werk ‘That's all football’, een installatie met een performancevideo en sculpturale schilderijen, maakte hij 20 sculpturale schilderijen van kindervoetbalnetten. Ottokaji bezocht het Abe Lenstra Stadion van SC Heerenveen voor het videowerk om locatie gebonden geluid op te nemen. Die dag dat hij er was, 15 mei, won SC Heerenveen van Go Ahead Eagles met 3:1. Het was voor hen de laatste wedstrijd van het seizoen. Zijn performancevideo laat zien hoe hij speelt in zijn atelier. Hij presenteert dit allemaal in de tentoonstelling. Ook het publiek is welkom om met zijn settings te spelen. Iedereen is welkom in zijn stadion.
Celina Bermudez Vogensen
Celina Bermudez Vogensen (1996, Portugal) is Nicaraguaanse, Portugese en Amerikaanse en werkt met onderwerpen met betrekking tot natuur tegenover migratie, territorium en identiteit waarin hun persoonlijke ervaring de belangrijkste bron is van het werk. Celina verkent deze onderwerpen via verschillende media en benaderingen.
Celina toont ‘mythen en metamorfose’. “We zijn gefascineerd door het concept van het overwinnen van de traditie van stilte en het bouwen van nieuwe verhalen en beelden die de relaties onderling en tussen soorten aangeven. We willen onderzoek doen naar algemeen bekende mythen voor deze tentoonstelling samen met meer onbekende verhalen. Verhalen en beelden zijn die de relaties tussen soorten aangeven. Fabels, mythen en beelden van dieren en planten die communiceren.”
Een metamorfose van mens en dier gepresenteerd in de vorm van video, prenten, schilderijen en miniatuursculpturen.
AFSLAG BLV, de dependance van Museum Belvédère in de Heerenveense School in het centrum van Heerenveen, is na een kleine renovatie weer van start met een nieuw tentoonstellingsprogramma en een nieuwe programmeur: Albert Oost, kunstenaar, initiatiefnemer van melklokaal in Heerenveen en tevens werkzaam als collectiebeheerder bij Museum Belvédère.
Te beginnen met:
6 maart t/m 22 mei 2022
De doeken van de in Groningen wonende Henrik Kröner (1979, Nordhorn, DE) ogen als ijle kleurpotloodtekeningen op dunne ruitjesstof, dat associaties oproept met het papier van een eenvoudig rekenschrift. De tastzin wordt ingeruild voor de zin van het kijken, het aanraken met de ogen, de blik.
In deze tentoonstelling draait het om een dans, de square dance. Het mathematische ritme van allemaal kleine vierkantjes. Het is geen statische dans maar het gaat heen en weer, kriskras dwars door elkaar. De getoonde werken komen uit verschillende series van Henrik Kröner’s oeuvre.
Waar eerder vooral het accent lag op kleur -en lichtverloop zijn nu ook kleurvlekken en ronde vormen te herkennen. Eenvoudige composities met een decoratieve uitstraling. Het textiele en het tactiele karakter van het werk is alom aanwezig.
Kröner komt uit een textielfamilie. Zijn oma heeft in de jaren 30 in Hamburg textiele vormgeving gestudeerd en zijn vader is textielingenieur. De ruitjesstof in deze tentoonstelling is afkomstig uit de fabriek waar zijn vader nog steeds werkt.
Als schooljongen begon hij in de wiskundeles de vakjes van het schriftje in te kleuren. “Als kunstenaar koester ik de verveling als een bron van inspiratie. Er kunnen dingen ontstaan vanuit verveling.”
De afgelopen jaren heeft Kröner zich verdiept in de twee oude verhalen Noli me tangere en Pygmalion. Wat hem in beide verhalen interesseert is het spanningsveld tussen het verbod en het verlangen om iets aan te raken. Het aanraken met de ogen en met de tast, onze huid.
Pygmalion gaat ook over de mythe van de kunstenaar, de schepper. Kröner gaat kritisch om met dit romantische idee. Hij stelt zich vragen als: wat is authentiek, hoe beoordelen we iets als goede kunst en hoe wordt het gewaardeerd.
In de media: Klik hieronder voor een recensie van Gitte Brugman:
Oranje Nassaulaan 12
8448 MT Heerenveen-Oranjewoud
0513-644999
info@museumbelvedere.nl
aanmelden voor nieuwsbrief
